Wieś Łagiewniki położona jest około 4 km od miejscowości Chmielnik na kielecczyźnie. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z XV w. Wieś była własnością Oleśnickich. Kolejnymi właścicielami Łagiewnik byli Głuchowscy, Moszczyńscy, Chłapowscy. W 1829r. dobra kupuje Karol Tański i do II-ej wojny światowej pozostają własnością jego rodziny. W wyniku przemian społeczno-politycznych jakie dokonały się po II-ej wojnie światowej budynki mieszkalne, gospodarcze i grunty należące do Pana Tańskiego przeszły pod zarząd Kieleckich Zakładów Wyrobów Metalowych w Kielcach – Przedsiębiorstwa Państwowego Wyodrębnionego.

§ 1 Zarządzenie Ministrów: Przemysłu Maszynowego i Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 26 lutego 1957r. w sprawie przekazania gospodarstw rolnych położnych w Gnojnie i Łagiewnikach oraz § 3 uchwały Nr 69 Prezydium Rządu z dnia 06.02.1954r. w sprawie przekazywania zakładów lub ich części miedzy państwowymi jednostkami gospodarczymi (Monitor Polski Nr A - 21 poz.351) było podstawą do przyjęcia obiektów mieszkalnych i gospodarstwa rolnego w Łagiewnikach przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Wydział Rent i Pomocy Społecznej w Kielcach.

W dniu 31 marca 1957r. w Kielcach pomiędzy Kieleckimi Zakładami Wyrobów Metalowych – Przedsiębiorstwem Państwowych z siedzibą w Kielcach przy ul. Do Huty Ludwików jako przekazującym z jednej strony, a Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Wydział Rent i Pomocy Społecznej w Kielcach jako przejmującym z drugiej strony został spisany protokół zdawczo-odbiorczy w sprawie przekazania-przejęcia Pomocniczego Gospodarstwa Rolnego w Łagiewnikach, zgodnie z którym, z dniem 01 kwietnia 1957r. przejmuje w zarząd i użytkowanie wg stanu aktywów i pasywów na dzień 31 marca 1957r. Pomocnicze Gospodarstwo Rolne Oddziału Zaopatrzenia Robotniczego Kieleckich Zakładów Wyrobów Metalowych Przedsiębiorstwa Państwowego w Kielcach, a mianowicie gospodarstwa rolnego Łagiewniki położonego w powiecie Chmielnik w woj. kieleckim.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach Wydział Rent i Pomocy Społecznej pismem Nr PS I I e – 8a/7/57 z dnia 06.05.1957r. do Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Chmielniku komunikuje, że zgodnie z Zarządzeniem Ministra Pracy i Opieki Społecznej oraz Ministra Przemysłu Maszynowego przejęto z dniem 01.04. 1957r. obiekty mieszkalne i gospodarstwo rolne w Łagiewnikach na cele pomocy społecznej. Wspomniane obiekty oraz gospodarstwo rolne Prezydium WRN Wydział Rent i Pomocy Społecznej przekazuje Prezydium PRN pod bezpośredni nadzór i obsadza na kierownika gospodarstwa Pana Kozłowskiego Stefana.

Prezydium PRN w Chmielniku przejęła funkcję inwestora w zakresie kapitalnych remontów i utrzymania mienia.

Od 1959r. z powodu trudności finansowych remontami i rozbudową ,,Zakładu” zajął się Wydział Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Prezydium WRN przejmując w zakresie ogólnym funkcję inwestora bezpośredniego.

Przeprowadzone remonty istniejących budynków i budowa nowych umożliwiło przyjęcie do Domu Mieszkańców – osób upośledzonych umysłowo z terenu województwa i kraju. Pierwszego mieszkańca wg książki meldunkowej Zakładu Socjalnego miało miejsce 04 września 1959r.

Na przestrzeni lat Dom zmieniał swoje nazwy i zanim uzyskał dzisiejszą nazwę Dom Pomocy Społecznej nosił miana:

• Państwowy Dom Specjalny dla Dorosłych w Łagiewnikach,
• Państwowy Dom Specjalny dla Umysłowo Upośledzonych Niezdolnych do Pracy w Łagiewnikach,
• Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych w Łagiewnikach.

Do czasu transformacji, czyli do roku 1990 osoby upośledzone umysłowo przebywające w Domu Pomocy Społecznej w Łagiewnikach, jak i innych placówek tego typu na terenie kraju były odsunięte w „cień”. Mieszkańcom Domów zapewniano tylko niezbędne środki do życia. Przejście naszego państwa z gospodarki socjalistycznej na wolnorynkową, pojawienie się ustawy o pomocy społecznej oraz zmiana kierownictwa Domu w 1991r. pozwoliło na wprowadzenie nowych, korzystnych elementów w zakresie kierowania Domem, co miało ogromny wpływ na życie jego mieszkańców. Podstawową zmianą była zmiana stosunku do mieszkańców z przedmiotowego na podmiotowy. Podjęto intensywne działania w kierunku ciągłego polepszania warunków bytowych, warunków rozwoju, zaspokajania potrzeb duchowych i kulturalnych mieszkańców Domu.